Ouders moeten kunnen inspelen op de evoluerende ontwikkelingstaken van kinderen en dat maakt ouderschap complex, zeker wanneer een kind in aanleg een kwetsbaarheid heeft of wanneer het kind in het gezin of de bredere omgeving trauma meemaakte.
Ouders die voor hun kind op consultatie komen, maken zich zorgen over het welzijn van hun kind en hun gezin en hebben vragen rond de aanpak van en het omgaan met hun kind. Voor de psychodynamisch kindertherapeut gaan kindertherapie en ouderbegeleiding hand in hand. Zeker bij jongere kinderen is dit het geval. Sommige vragen van ouders kunnen in enkele gesprekken beantwoord worden. Bijvoorbeeld hoe een scheiding bespreekbaar maken met een kind of hoe omgaan met een opstandige peuter. Doorgaans gaat het echter om meer dan het formuleren van adviezen. Een psychodynamisch therapeut probeert vooral samen met de ouders de belevingswereld van het kind te begrijpen door signalen van het kind op te merken, te begrijpen en er gepast op te reageren met als doel een betere afstemming tussen ouder en kind.
Soms maakt de kinderontwikkeling bij ouders eigen kwetsuren wakker, waardoor er een meer intens ouderbegeleidingsproces nodig is. Ouders die bijvoorbeeld een eigen misbruikgeschiedenis hebben, worden bij het zien van (normaal) seksueel getint gedrag extra onzeker in hoe dit te begrenzen. Ongewenst gedrag van hun kind roept bij de ene ouder zulke nare herinneringen op aan de ex-partner dat de noden van het kind uit het oog verloren worden. In nog andere gevallen is het probleem van een kind van die aard dat ouders hulp nodig hebben om bijzondere vaardigheden te ontwikkelen die aan de specifieke noden van hun kind tegemoet komen. Een kind met een diagnose van autisme vraagt bijvoorbeeld een meer voorspelbare aanpak dan de andere kinderen in het gezin.
Jongeren staan echter al een heel stuk autonomer in het leven en verkiezen soms om de ouders zo weinig mogelijk te betrekken in hun therapeutisch proces. Zij gaan vaak een individueel proces aan met hun psychodynamisch psychotherapeut, wat niet wegneemt dat sporadische oudergesprekken of een gezinsgesprek kunnen plaatsvinden.
Ook in de ruimere context leeft er bekommernis: het kinderdagverblijf, de school, het internaat of de leefgroep geeft wel eens te kennen ondersteuning te kunnen gebruiken. De psychodynamisch kinderpsychotherapeut gaat ook samen met hen nadenken over hoe het kind/ de jongere met bijzondere ontwikkelingsnoden optimaal kan geholpen worden. Soms zoekt men samen met een school eerst uit hoe men moeilijk gedrag op de speelplaats en in de klas kan begrijpen om nadien een relatie-aanbod uit te werken dat leer- en groeibevorderend kan zijn voor het kind. Soms zijn meerdere hulpverleners bij een gezin betrokken en neemt de therapeut deel aan een netwerkoverleg, om het breder hulpverleningsaanbod zo optimaal mogelijk op elkaar af te stemmen.
