Het is een hardnekkig misverstand dat het in psychoanalytische psychotherapie alleen of voornamelijk gaat over zaken die in de kindertijd plaatsvonden en die al dan niet verdrongen werden.
Het is juist dat het in de loop van een therapie, wanneer je vrij nadenkt over jezelf en je moeilijkheden, als vanzelf ook zal gaan over dingen die je in de kindertijd hebt ervaren of die je toen hebt gemist. Het is ook onbetwistbaar zo dat de belangrijke relaties in je kindertijd en jeugd en ingrijpende gebeurtenissen in die tijd je ontwikkeling als persoon sterk zullen hebben beïnvloed.
Toch is dat meestal niet het essentiële punt in de psychotherapie. De belangrijkste kwesties betreffen dat wat er nu gebeurt in je innerlijke leven, bewust en onbewust, en in je relaties met anderen. Het heden en de toekomst zijn in die zin belangrijker dan het verleden. Toch kunnen ervaringen uit het verleden mensen zo in de greep houden dat het moeilijk is om echt in het heden te leven. Waarom dit zo is zal dan een belangrijk onderwerp worden van de therapie.
